Thursday, November 26, 2009

คงจะเป็นกรรมของผม ที่เกิดมาอยากเรียนรู้ตลอดเวลา


คงจะเป็นกรรมของผม ที่เกิดมาอยากเรียนรู้ตลอดเวลา

เช้าวันหนึ่ง เพื่อนเก่าของผมได้โทรมาถามผมว่าชีวิตผมที่ลำปางเป็นอย่างไรบ้าง ที่แปลกใจยิ่งกว่าก็คือเพื่อนถามผมว่าเหตุใดถึงมาทำงานซะไกลและรับเงินเดือนที่น้อยกว่าเดิมถึงเกือบสิบเท่าตัว(ที่หาได้จากการทำธุรกิจ)......คำตอบคงจะไม่ง่ายสำหรับคนที่เคยชินกับการทำงานอยู่ใจกลางเมือง บนตึกสูงเกือบห้าสิบชั้น ทานอาหารดีดีในห้าง หรือเคยเดินบนถนนระดับโลกอย่าง ชอง ซาลิเซ่ มิลาน หรือ โมนาโค แต่สำหรับผมนั้นเคยเป็นเด็กวัดจนๆมาแล้วเมื่อครั้นตกอับ คำตอบก็ไม่ยาก แค่ตอบว่าความพอใจอยู่ที่ไหน
สิ่งที่ผมตอบกับเพื่อนในวันนั้นก็คือ “จะมีอาชีพไหนดีกว่านี้อีก มีคนมาจ้างให้ฉลาดขึ้น” ยิ่งไปกว่านั้น คงเป็นกรรมที่ติดตัวผมมาแต่กำเนิด ที่ผมเกิดมาอยากเรียนรู้อะไรใหม่ๆตลอดเวลา เรื่องไหนที่ไม่เคยทำก็จะลองทำให้จงได้ และเรื่องที่อยากทำมันดันเป็นอุดมคติซะแล้ว ดังนั้น ชื่อเสียง เงินทอง เกียรติยศ เมื่อมันมีกันจนอิ่มตัวแล้วจะเอาไปทำอะไรก็คงจะไม่มีความหมาย ความรู้ ความดีต่างหากที่ผมยังหาไม่เจอ กรรมของผมแท้ๆที่เกิดมาอยากรู้.............

1 comment:

TaPuS said...

I love to read.
I love to learn.
I love to study.
I think it's my fate, too.